Επιμορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Κασσανδρηνού

Πολιτιστικός Σύλλογος σημαίνει εθελοντισμός και συμμετοχή στα κοινά του χωριού.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κασσανδρηνού ιδρύθηκε το 1998 και έδρα του αποτελεί το ανακαινισμένο Παλιό Δημοτικό Σχολείο του χωριού. Η ανακαίνιση του Παλαιού Δημοτικού Σχολείου υλοποιήθηκε το 2015, και ο εκσυγχρονισμός του έχει σκοπό να παρέχει υπηρεσίες και να εξυπηρετεί τους κατοίκους καθώς και τους επισκέπτες του χωριού.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος στεγάζονταν παλιότερα σε κτίριο που διατηρεί στην κατοχή του το Δασαρχείο Κασσάνδρας και που προορίζονταν ως τόπος κατοικίας των υπαλλήλων του. Έπειτα από την πάροδο του χρόνου που παρέμενε ανεκμετάλλευτο, παραχωρήθηκε δωρεάν στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού για να στεγαστούν τα γραφεία του για κάποιο χρονικό διάστημα. Κτίριο, το οποίο και παραμένει και σήμερα στην κατοχή του, όπου εξυπηρετούνται και διαφορετικές ανάγκες του Συλλόγου.

Εκδηλώσεις – Δραστηριότητες

Γουρουνοχαρά
Η εκδήλωση γίνεται την περίοδο των Χριστουγέννων, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Οι κάτοικοι του χωριού απολαμβάνουν ψητά κρέατα και άφθονο κρασί που προσφέρεται απλόχερα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο υπό τους ήχους μουσικής, όπου το κέφι πάντα ανεβαίνει και καταλήγει σε χορούς.

Άγιος Βασίλης
Ο Άγιος Βασίλης επισκέπτεται τους μικρούς μας φίλους του χωριού, όπου και μοιράζει και τα δώρα προσφορά του Πολιτιστικού Συλλόγου. Τραγούδια και χαρά για τα παιδάκια του χωριού.

Απόκριες
Δεν γίνεται ο Πολιτιστικός Σύλλογος του Κασσανδρηνού, να μην συμμετέχει σε τέτοιες εκδηλώσεις. Είτε όπως παλιότερα που διοργάνωνε Καρναβάλι στο χωριό, είτε με τη συμμετοχή άρματος στο Καρναβάλι του Πολυχρόνου. Τρελό κέφι.

Πάσχα – Κάψιμο του Ιούδα
Κάθε χρόνο τη βραδιά της Ανάστασης, τηρείτε το έθιμο του Κάψιμου του Ιούδα. Τα παιδιά του χωριού, μαζεύουν ξύλα και φτιάχνουν ομοίωμα του Ιούδα στην κεντρική πλατεία του χωριού απέναντι της Εκκλησίας, όπου και μετά την εκφώνηση του Χριστός Ανέστης καίγεται, δημιουργώντας παράλληλα με τα πυροτεχνήματα ένα φαντασμαγορικό θέαμα.

Πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου
Κάθε χρόνο στην μνήμη του προστάτη του Κασσανδρινου του Αγίου Γεωργίου, μετά την Θεία λειτουργία ακολουθεί πανήγυρι, στον χώρο του προαύλιου, με ζωντανή μουσική φαγητό και ποτό. Το πανηγύρι αυτό, είναι ξακουστό σε όλη την Χαλκιδική από όπου έχουμε επισκέπτες. Το γλέντι και το κέφι συνεχίζεται αμείωτο καθ’όλη την διάρκεια της ημέρας.

Άγιος Ιωάννης – Πήδημα της Φωτιάς
Στις 23 Ιουνίου κάθε χρόνο, παραμονή της γιορτής του Αγίου Ιωάννη, ανάβονται εστίες φωτιάς στην πλατεία του χωριού με σκοπό οι κάτοικοι να “πηδάνε” από πάνω τους. Οι νοικοκυρές του χωριού φτιάχνουν πίττες, γλυκά και λουκουμάδες όπου και μοιράζονται στους συμμετέχοντες.
Χαρακτηριστικό έθιμο της γιορτής είναι, οι φωτιές τ'Αϊ-Γιαννιού που άναβαν στα τρίστρατα , στις 23 Ιουνίου το βράδυ. Μία ή τρεις φωτιές ή κάψαλα ή φανούς άναβαν με καλαμιές ή παλιοκοφίνια, σε όλους τους μαχαλάδες, προσπαθώντας ο κάθε ένας να ανάψει την μεγαλύτερη φωτιά, πάνω από τις οποίες πηδάνε όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Πάνω στις φωτιές ρίχνουν και τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς ή το στεφάνι του Άϊ-Γιάννη της περασμένης χρονιάς. Άναβουν ακόμα τα κλαδιά, τις αστιβές και τα πλατανόκλαδα που χρησιμοποιούσαν στ αγόρια( μεταξοσκώληκες), ενώ τη στάχτη τη μεταχειρίζονται για αποτρεπτικούς και μαντευτικούς σκοπούς. Κρατώντας μια πέτρα πάνω από το κεφάλι τους πηδάνε με γέλια και φωνές πάνω από τις φλόγες τρείς φορές. Έλεγαν ότι αν πηδούσαν από 3 φορές την κάθε φωτιά, θα έφευγαν οι ψύλλοι και οι κοριοί.

15 Αυγούστου – Κοίμησις της Θεοτόκου
Η Εκκλησία του χωριού μας, η Κοίμησης της Θεοτόκου, δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού. Την παραμονή της εορτής της, γίνεται η περιφορά της Εικόνας, γύρω από το χωριό, συνοδευόμενη από εκατοντάδες πιστούς. Η περιφορά γίνεται συνοδεία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Κασσάνδρας. Το βράδυ Μουσική Ορχήστρα, με την ευγενική χορηγία του Δήμου Κασσάνδρας, διεξάγεται μία ανεπανάληπτη μουσική βραδιά, με το κέφι να φτάνει στα ύψη. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος σε συνεργασία με τα άτομα του Δήμου συντελούν έτσι ώστε όλα να λειτουργήσουν άψογα.

Δρώμενα Μόλας Καλύβας
Κάθε χρόνο για τους λουόμενους και τους κατοίκους της Μόλας Καλύβας, καθώς και για όλον τον κόσμο, διοργανώνεται μία συναυλία με ζωντανή μουσική και ορχήστρα. Οι καλλιτέχνες που φιλοξενούμε είναι καταξιωμένοι στο χώρο τους, προσφέροντας σε όσους παρευρίσκονται μία ανεπανάληπτη μουσική βραδιά.

Γιορτή του Τραχανά
Κάθε χρόνο στα τέλη Αυγούστου, γίνεται στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου η Γιορτή του Τραχανά. Οι νοικοκυρές του χωριού επιμελούνται τον Τραχανά φτιαγμένο με φρέσκα υλικά. Ο Τραχανάς συνοδεύεται με ψητά κρέατα και άφθονο κρασί. Ο Χορευτικός Σύλλογος του Κασσανδρηνού, μας τιμά με την παρουσία του, χορεύοντας παραδοσιακά Ελληνικά τραγούδια.

Συμπληρωματικές δραστηριότητες
Αρκετές άλλες διοργανώσεις και εκδηλώσεις γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Εκδηλώσεις όπως τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου να τραγουδούν τα κάλαντα στους κατοίκους του χωριού. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, συγκεντρώνονται οι κάτοικοι του χωριού στην πλατεία, όπου μαζί με τα πυροτεχνήματα και το κρασί ανταλλάσσονται οι ευχές. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος αναλαμβάνει τη διεξαγωγή των παρελάσεων των μαθητών του χωριού στις Εθνικές μας Εορτές. Επίσης, διοργανώνει και την εκδήλωση Go Green, όπου και αγοράζει λουλούδια με σκοπό την φύτευση των λουλουδιών σε διάφορα σημεία του χωριού. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος μαζί με τα μέλη του επίσης αναλαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την περιποίηση και το βάψιμο διαφόρων σημείων του χωριού, όπως το βάψιμο των κάγκελων της Εκκλησίας του χωριού, όπως επίσης και το βάψιμο από τα παγκάκια που βρίσκονται διά-σκόρπα σε διαφορετικά σημεία του χωριού.

Επικοινωνία:

https://politistikosillogoskassandrinou.wordpress.com/

Ιστορικό Της Ίδρυσης Του Κασσανδρηνού

Το Κασσανδρηνό ήταν το πρώτο χωριό της Κασσάνδρας που αποικίστηκε 7-8 χρόνια μετά το χαλασμό της από τους Τούρκους στην επανάσταση του 1821. Πέτρα δεν έμεινε όρθια από την Τούρκικη λαίλαπα. Τα πάντα παραδόθηκαν στη φωτιά: σπίτια, εκκλησίες, νεκροταφεία, δάση κ.λ.π. Από τους κατοίκους του όσοι γλύτωσαν από το Τούρκικο χαντζάρι και την αιχμαλωσία για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής σκόρπισαν εδώ κι εκεί για να επιβιώσουν. Άλλοι πήγαν στα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά και άλλοι στον λεύτερο Ελλαδικό χώρο. Πολλοί σφάχτηκαν σαν αρνιά της Πασχαλιάς. Ο χώρος γύρω απ’ την εκκλησία του χωριού (Κοίμηση της Παναγίας) είναι ένα αρκετά μεγάλο νεκροταφείο που ακόμα και σήμερα σκάβοντας θεμέλια οι χωριανοί ξεθάβουν ανθρώπινα κόκαλα. Μετά 7-8 χρόνια από το χαλασμό, άρχισε να στήνεται ξανά το χωριό από κείνους που δειλά – δειλά επέστρεφαν στην καμένη γη του. 

Όπως λένε οι παλιοί, το πρώτο σπίτι που χτίστηκε ήταν ο «Αγαθοκλέικος παλιοσπτάς», ένα άγαρμπο τετράγωνο κτίσμα με τοίχους ένα μέτρο πλάτος, όλο κι όλο ένα δωμάτιο γύρω στα τριάντα τετραγωνικά μέτρα εμβαδό με ένα πελώριο πετρόχτιστο τζάκι. Το σπίτι αυτό το έχτισε ο Κυπαρίσσης Σιμώνης, πρόγονος των οικογενειών των Αμπελάδων. Κυνηγημένος από τα τούρκικα αποσπάσματα γιατί σκότωσε έναν τούρκο για λόγους τιμής, έφυγε από το χωριό του τα Δουμπιά της Χαλκιδικής και βρήκε καταφύγιο στο μετόχι της Αγίας Αναστασίας (Αναστασίτικο) όπου δούλεψε για μερικά χρόνια κολλήγας και σαν αποφάσισε να παντρευτεί και να νοικοκυρευτεί, έχτισε το παραπάνω σπίτι από υλικά που περιμάζεψε από τα ερείπια του χωριού.
Με τον καιρό ήρθαν κι άλλοι κι έκτισαν πρόχειρα και άναρχα τα σπίτια τους. Ο καθένας καταλάμβανε μια περιοχή όπου ήθελε κι έκτιζε το σπιτάκι του για να εγκαταστήσει το νοικοκυριό του. Όλα αυτά τα σπίτια, από τα οποία πολύ λίγα σώζονται σήμερα, ήταν πέτρινα και λασπόκτιστα.
Έτσι, μέσα στο χωριό δημιουργήθηκαν μικρο-γειτονιές (οικογενειακά τοπωνύμια) που απεικονίζονται στο πρόχειρο σκαρίφημα που ανέφερα παραπάνω, όπως Αμπελαδέικα, Σπανέικα κ.λ.π. Ακόμα μέσα στο χωριό ανοίχτηκαν ιδιόκτητα πηγάδια που πήραν κι αυτά το όνομα του νοικοκύρη που τα άνοιξε, όπως Αμπελαδέϊκο, Νταέικο, Ζαχέικο κ.λ.π.

Εκκλησίες Του Χωριού Μας

Κοίμησης της Θεοτόκου

Πρώτη και καλύτερη η Κοίμησης της Θεοτόκου, που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι Θεομητορική εορτή των Χριστιανικών Εκκλησιών, η οποία εορτάζεται στις 15 Αυγούστου. Στην Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού». Είναι μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα.
Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετατέθη τους ουρανούς.

Άγιος Γεώργιο
Την τοποθεσία «ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗΣ». Το τοπωνύμιο αυτό αντιστοιχεί σε ένα μικρό λεκανοπέδιο και πήρε το όνομα του από το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη κτισμένο σε ένα μικρό λοφίσκο, κατάφυτο από δέντρα άριου (Αρίης). Κάθε χρόνο στην ονομαστική εορτή του Αγίου, γίνεται η Θεία Λειτουργία και έπειτα ακολουθεί τοπικό γλέντι με ψητά, και σούβλες. Έπειτα ακολουθεί χορός από τους ντόπιους κατοίκους και περαστικοί καθώς υπάρχει και ζωντανή μουσική.

Ο Άγιος Γεώργιος (23 Απριλίου) ήταν στρατιώτης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αργότερα αγιοποιήθηκε ως χριστιανός μάρτυρας. Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη ΕκκλησίαΜεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Ορθόδοξης, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.

Αγία Τριάδα (Κοιμητήρια)
Η Αγία Τριάδα – Αγίου Πνεύματος (Κοιμητήρια) τοποθετείται στην έξοδο του χωριού, για τον δρόμο προς την Μόλα Καλύβα και γιορτάζει την 1η Ιουνίου.
Αγία Τριάδα ονομάζεται το χριστιανικό δόγμα που περιγράφει την πίστη σε έναν Θεό με τρία πρόσωπα. Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, τα οποία είναι αδιαίρετα και ομοούσια κατά τη θεότητα, έχουν την ίδια δύναμη και κοινή Θεία ουσία. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα δόγματα που αποδέχεται η πλειοψηφία των εκκλησιών του χριστιανικού κόσμου, το οποίο είναι γνωστό και ως Τριαδικό Δόγμα.

Αγία Αναστασία
Η Αναστασία η Φαρμακολύτρα ήταν μάρτυρας της ορθόδοξης εκκλησίας και γιορτάζει στις 22 Δεκεμβρίου.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη στα τέλη του 3ου μ.Χ αιώνα. Ήταν κόρη αρχοντικής οικογένειας. Πατέρας της ήταν ο Πραιτέξτατος, ισχυρός προύχοντας την Ρωμαϊκή εποχή, αλλά και ειδωλολάτρης. Η μητέρα της Φλαβία ήταν χριστιανή.
Η Αναστασία βαφτίστηκε χριστιανή και ανατράφηκε από την μητέρα της. Την οδήγησε μάλιστα στον χριστιανό διδάσκαλο Χρυσόγονο, που μετά το θάνατο της μητέρας της ανέλαβε πλήρως τη διδασκαλία της. Όταν η Αναστασία έφτασε σε ώριμη ηλικία, ο πατέρας της την πίεζε να παντρευτεί τον Ρωμαίο εθνικό Πόπλιο, το οποίο και έγινε παρά τη θέλησή της. Η Αναστασία απέφυγε τον Πόπλιο σαρκικά, προφασιζόμενη οτι ήταν ασθενής , νόσο αεί προφασιζόμενη όπως αναγράφει το συναξάριό της, ενώ αυτός της κατέτρωγε την περιουσία σε ειδωλολατρικές και άσωτες εκδηλώσεις. Η Αναστασία υπέφερε πολύ, διότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει ελεύθερα τις χριστιανικές της υποχρεώσεις.
Ο αιφνίδιος θάνατος του συζύγου της, ελευθέρωσε όλες τις δυνατότητες της Αναστασίας. Έτσι διέθετε όλα της τα πλούτη, το χρόνο, τη δράση και την αγάπη της στο να επισκέπτεται στις φυλακές τους φυλακισμένους Χριστιανούς, να τους ενισχύει και να τους ενθαρρύνει, ώστε να μην δειλιάσουν μπροστά στο μαρτύριο. Έγινε αλείπτρια, δηλαδή προπονήτρια, πολλών μαρτύρων που οφείλουν το ένδοξο μαρτυρικό τους τέλος στην ενθάρρυνση και τη στήριξη της Αναστασίας.

Προφήτης Ηλίας
Γιορτάζει στις 20 Ιουλίου.
Ο προφήτης Ηλίας έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (Θισβέ) της περιοχής Γαλαάδ, που βρίσκεται δυτικά του ποταμού Ιορδάνη, γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης (Γ’ Βασιλέων17,1). Ανήκε στην φυλή του Ααρών και το όνομά του σημαίνει «ο Γιαχβέ είναι Θεός». Είναι από τους γνωστότερους και μεγαλύτερους προφήτες του Ισραήλ.
Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

  Παλιές φωτογραφίες